ديويد بل
ديويد بل در كتاب خود در سال 2009 پاركور تأكيد كرد كه مهمترين جنبه پاركور حركات جسمي نيست ، بلكه ذهنيت و درك پزشك از اصول آن است. "وقتي كارآموزان جوان به ديدن من مي آيند و فيلم هايي به من مي دهند كه به من مي گويد ببينم چه كاري انجام مي دهيد ، من فقط نوار را برمي دارم و دور آن مي ريزم. آنچه كه من به آن علاقه مندم اين است كه اگر آن پسر چه سرش را دارد اعتماد به نفس ، اگر به اين فن تسلط داشته باشد ، اگر اصول پاركور را درك كرده باشد ، من نمي توانم با بچه هايي كه پاركور مي كنند سر و كار داشته باشم ، زيرا آنها ويديوهايي را در اينترنت ديدند و فكر كردند كه اين يك نوع جالب است و مي خواهند حتي بهتر شوند.
بعلاوه ، وي اهميت آگاهي ردياب ها از توانايي ها و محدوديت هاي خود و توسعه به روش خود را بيان مي كند. "وقتي جواني از من مي پرسد:" آيا مي تواني به من نشان دهي كه چگونه اين كار را انجام دهم؟ " من به سادگي پاسخ مي دهم: "نه ، من قصد دارم به شما نشان دهم كه چگونه اين كار را انجام مي دهم. سپس ، شما بايد با تكنيك خود ، روش حركت خود ، سبك خود ، توانايي ها و محدوديت هاي خود ياد بگيريد. شما مي خواهيد ياد بگيريد كه خود باشيد ، نه شخص ديگري.
فلسفه پاركور با فلسفه هنرهاي رزمي مقايسه شده است. در مصاحبه اي با نيويوركر ، ديويد بل تأثير خود را تأييد مي كند: "جمله اي از بروس لي وجود دارد كه شعار من است:" هيچ محدوديتي وجود ندارد. فلات وجود دارد ، اما شما نبايد در آنجا بمانيد ، بايد فراتر از آنها باشيد. يك مرد بايد مرتباً از سطح خود فراتر رود. اگر شما از روز قبل بهتر نيستيد ، پس چه مي كنيد - چه فايده اي دارد؟
بل در مصاحبه اي با مطبوعات ، پارك توضيح داد كه پاركور يك روش آموزش رزمندگان است. "بسياري از افراد سعي مي كنند كه آسان بياموزند" بيا پاركور كن! خيلي عالي است! " اما اگر فردا من شما را وادار كنم كه تمرينات واقعي را انجام دهيد ، گريه خواهيد كرد. اين همان چيزي است كه بايد بدانيد: شما گريه خواهيد كرد ، خونريزي خواهيد كرد و مثل هرگز عرق خواهيد كرد.
كتاب ، بل همچنين از پدرش ريموند نقل مي كند: "اگر دو راه پيش روي شما باز شود ، هميشه سخت ترين يك را طي كنيد. زيرا مي دانيد كه مي توانيد يك راه آسان را طي كنيد.